Mijn laatste avond in Costa Rica is alweer aangebroken. Morgen vertrek naar Nicaragua. Alhoewel ik heel veel zin heb in een nieuw avontuur vind ik het ook wel jammer om hier weg te gaan. De afgelopen 5 weken zijn top geweest! De taalcursus, de mensen, de uitjes, alles was even leuk!

Sinds mijn laatste verslag heb ik vooral veel gerelaxt. De taalschool lag op het strand dus buiten de lessen deden we niet meer dan op het strand liggen, zwemmen en beetje (proberen te) surfen. Als we heeel actief waren gingen we op de fiets naar één van de volgende stranden voor de afwisseling. In Sámara zijn een aantal leuke baretjes en clubs met ladiesnight, salsanight en reggaenight dus ook in de avonden hebben we ons zeker niet verveelt. 'S nachts op het strand met een drankje onder de sterrenhemel is verder ook niet vervelend.

Vorig weekend was in een nabijgelegen plaatsje een aantal dagen feest. Op zaterdag zijn we daar met een groep van de school heen geweest. Op straat was van alles te doen zoals optochten (toch nog een beetje carnaval), eetkraampjes, feesttenten etc. Ook was er 's avonds Torros (stierenvechten). Dit gaat er hier een beetje anders aan toe dan hoe wij het kennen van Spanje. Hier worden de stieren niet gedoodt of verwondt. Het was een beetje duur maar als je er dan bent wil je het ook zien. De arena is vergelijkbaar met Spanje, een cirkelvormig veld met rondom tribunes. Toen het bijna ging beginnen stonden er nog altijd superveel mensen in de cirkel. Wij vonden dit een beetje vreemd en waren aan het wachten totdat de mensen de ring zouden verlaten. Dit gebeurde echter niet.. Stierenvechten houdt hier namelijk in dat er tientallen mensen in de cirkel staan en er vervolgens een stier los wordt gelaten en alle mensen door elkaar gaan rennen, vrij bizar. Zodra de ronde voorbij is komen er 3 cowboys op paarden met lasso's de arena binnen die de stier vangen en meenemen. Ook waren er mannen die gingen rodeorijden. In een hokje gaat de man dan op de stier zitten en vervolgens gaat het hokje open en probeert de stier de man van zich af te schudden (zoals wij dit in Phantasialand met een nepstier hebben), sommigen hielden dit behoorlijk lang vol! Rondom aan de hekken hangen mensen die de stier af en toe een schop geven als hij langsloopt. Op een gegeven moment viel een van de mensen vanaf het hek op de stier, de stier gooide de man van zich af en begon vervolgens met zijn kop ertegen te duwen, daarna leek het nog alsof de stier op de rug van de man stond. Het zag er behoorlijk heftig uit en ik denk niet dat die man er heelhuids vanaf is gekomen. Verder vloog er wel vaker opeens iemand door de lucht of werd iemand ondersteboven gelopen. De meesten staan gewoon op en gaan weer verder. Het was een bizarre maar ook wel gave avond.

Dit weekend zijn we naar Parc Nacional Monteverde en Arenal geweest. Vrijdagavond hebben we een avondwandeling (in het pikkedonker) in het regenwoud in Monteverde gedaan om dieren te bekijken die vooral 's nachts leven. Vrijwil meteen hadden we geluk want er was een luiaard vrij laag in de boom aan het eten. We konden hem heel duidelijk zien. Een luiaard is nagenoeg doof en blind en hij reageerde dus ook totaal niet op onze aanwezigheid en ging rustig door met eten. Daarna wist de gids een tarantula uit zijn hol te lokken. Verder hebben we een schorpioen, kikkers (met rode ogen), een slang, een slapende tucan en papegaai, vleermuizen, kinkajou en een grote wandelende tak gezien. Ik vergeet nu vast nog wel iets. Onze gids vertelde dat in Costa Rica ongeveer 2x per dag iemand wordt gebeten door een slang maar doordat elke dokter en elk ziekenhuis wel tegengif heeft gaat het zelden echt mis. Tijdens het lopen op een supersmal paadje in het pikkedonker zei hij wel nog even dat we zo ver mogelijk links moesten houden omdat er rechts weleens schorpioenen konden zitten..

Gisteren zijn we naar het Mondeverde extreme park geweest. Hier gingen we door het regenwoud ziplinen. Het ziplinen zelf was al een hele ervaring, soms ging je echt meer dan 100 meter boven de grond van de ene berg naar de andere. Bij het ziplinen zat ook een tarzanswing, superman en batman. Bij de tarzanswing spring je van een platform en val je eerst enkele meters naar beneden en begint vervolgens op en neer te slingeren. De superman was zo'n kabel van meer dan 100 meter boven de grond van ene naar de andere berg alleen hang je hierbij met je rug en voeten aan de kabel bevestigd waardoor je dus als een superman/vogel horizontaal gaat. De batman was eigenlijk hetzelfde als de superman maar dan door een donkere tunnel. Dit was allemaal al best wel gaaf en soms een beetje eng maar ik had me thuis al voorgenomen dat ik in Monteverde nog iets anders wou doen, namelijk bungeejumping. Ik had gelezen dat dit de hoogste bungeejump van Midden-Amerika was (143 meter) en aangezien ik dit toch altijd nog eens wou doen leek dit me een goed moment. Samen met 2 anderen van onze groep hebben we na alle andere dingen dus ook nog gebungeejumped. Dit gaat niet zoals meestal vanaf een brug maar vanaf platform dat met kabels tussen 2 bergen in hangt. Het was heel eng en vooral de dagen ervoor had ik veel zenuwen maar uiteindelijk viel het heel erg mee. Ik ben als eerste gegaan en heb zelf gesprongen, ik had verwacht dat ze me zouden moeten duwen haha! Na alle thrills hadden we een lekker relaxed avondje in een superluxe spa met hotsprings.

Vanochtend hebben we nog een tour gehad in de buurt van vulcano Arenal (die we vanwege het slechte weer helaas niet hebben kunnen zien. Wel hebben we veel vogels en mooie bloemen gezien (mam hier zijn dan ook eindelijk voor jou een aantal foto's van bloemen).

Morgen dus op naar Nicaragua. Ik kijk erg uit naar de goedkopere prijzen en betere wegen. In Costa Rica is bijna alles ongeveer even duur (of duurder) dan in Europa. Je vraagt je af waar al dat geld heengaat want de mensen hier hebben het echt niet zo breed en ook verder het onderwijs, de gezondheidszorg en de infrastructuur zijn bijvoorbeeld niet echt top. Iedereen heeft wel toegang tot onderwijs en gezondheidszorg maar dit is niet vergelijkbaar met bij ons. Velen gaan blijkbaar na de basisschool niet meer verder en voor een afspraak in het ziekenhuis moet je soms 2/3 jaar wachten. De infrastructuur is echt bizar slecht! Costa Rica is een klein land maar door de slechte wegen doe je superlang over een relatief korte afstand. Zo hebben we bijna 4,5 uur gereden over een afstand van nog geen 200 km. De laatste 2 uur was over een weg vergelijkbaar met het pad naar de knup. Zo zijn ongeveer de helft van alle wegen hier. In Nicaragua schijnt dit veel beter geregeld te zijn.

Hopelijk hebben jullie allemaal een goede carnaval, veel plezier nog!

Kusss